Eindelijk weer wandelen in de bergen! Sinds 2014 was ik niet meer in de Kaukasus geweest, en sindsdien is er op hiking gebied veel veranderd. Zo is het project van de Transcaucasian Trail van start gegaan en worden er door de gehele Zuid-Kaukasus wandelroutes aangelegd en met elkaar verbonden. Ik had dit op afstand al een beetje gevolgd en wilde het wel eens met eigen ogen zien. Afgelopen maand ben ik 10 dagen meegegaan met een groepje van TCT over een deel van de door hen aangelegde trajecten in Svaneti, in het noordwesten van Georgië.
Ik reisde via Tbilisi, zodat ik daar ook nog even kon zien wat er de afgelopen jaren in de stad was veranderd. Dat bleek ook best veel te zijn.
Een paar indrukken:
- Er zijn veel -lelijke- nieuwe gebouwen die niet passen bij de oude stad.
- Er zijn nieuwe zebrapaden en voetgangerslichten in het centrum, ook waar nog ‘undergrounds’ (trappen voor voetgangers onder de weg door) zijn.
- Je kunt in de marshroutka (minibus, OV) met pinpas betalen. In supermarkten trouwens ook.
- Er is veel streetart.
- Er is een H&M en een Subway en veel Dunkin’ Donuts. Buiten Tbilisi zijn er langs de hoofdweg benzinestations met moderne winkelcentra en toiletten.
- Waar zijn de straatverkopers op Rustaveli?? De straten zijn relatief schoon en leeg.
- Sololaki (de oude stad bij de badhuizen) wordt overlopen door toeristen. Veel oude huizen zijn opgeknapt.
- In Marjanishvili (oude buurt aan de andere kant van de rivier) zijn allerlei hippe plekken zoals straatjes met terassen en het Fabrika ‘Berlin-style’ terrein.
- Ten westen van Tbilisi (komend vanuit Racha) zijn er enorme infrastructuurprojecten gerund door Chinezen (Belt and Road).
- In Svaneti zijn er veel (internationale) wandelaars en zelfs fietsers. Guesthouses beconcurreren elkaar om de wandelaars binnen te krijgen.
- Er zijn op populaire routes al veel informatieborden voor wandelaars. Op de tussengelegen stukken is TCT aan het werk om begaanbare paden te maken en markeringstekens.
Svaneti was zoals verwacht prachtig, maar onverwachts hadden we iedere dag helder zicht op de hoge toppen. Op sommige rivieren lag nog sneeuw, zodat we gemakkelijk konden oversteken. Een keer moesten we per paard oversteken omdat het te diep was en de stroming te hard. We liepen van guesthouse naar guesthouse. Deze waren alle geheel verschillend wat betreft de soort locatie en voorzieningen, maar overal was het eten fantastisch. Dat is toch nergens zo goed als in Georgië…
